Dnia 22 czerwca 2025 r. odbyła się wyjątkowa i podniosła uroczystość nadania Szkole Podstawowej w Węgliskach imienia błogosławionej Karoliny Kózkówny, przekazania nowego sztandaru oraz uczczenie 115-lecia szkoły. Wydarzenie to stało się nie tylko świętem całej społeczności, lecz również ważnym momentem w historii szkoły i lokalnej wspólnoty.
Obchody rozpoczęły się uroczystą Mszą Świętą odprawioną w kościele filialnym w Węgliskach pod przewodnictwem bp. Jana Wątroby. Uroczystość licznie zgromadziła nauczycieli, uczniów, rodziców oraz zaproszonych gości. Swoją obecnością zaszczycili nas: pan Kazimierz Gołojuch - poseł na Sejm RP, pan Janusz Krupczak - wójt gminy Rakszawa, pan Paweł Przybyło - przewodniczący Rady Gminy Rakszawa, pani Agnieszka Rzepka - dyrektor GOKiC w Rakszawie, księża, radni, dyrektorzy szkół, przedstawiciela jednostek organizacyjnych Gminy Rakszawa. Podczas Mszy nastąpiło poświęcenia sztandaru oraz obrazu naszej patronki. Wspólnie modliliśmy się o pomyślność i rozwój naszej szkoły, a także oddaliśmy hołd bł.Karolinie Kózkównie.
Po zakończeniu Mszy Świętej uroczysty charakter wydarzenia podkreślił przemarsz uczestników do budynku szkoły. Kolumnę prowadziła orkiestra dęta “Zgoda” działająca przy GOKiC w Rakszawie, której dźwięki napełniły całą okolicę doniosłą atmosferą. Rytmiczne brzmienia marszowych utworów nadawały krokowi gości wyjątkowej godności i podniosłości.
Po dotarciu do placówki odbyło się zasadzenie pamiątkowego drzewka – gruszy bł. Karoliny Kózkówny, które jest szczepem ponad dwustuletniej gruszy, pod którą katechizowała błogosławiona. Dziewczyna gromadziła swoich rówieśników i okoliczne dzieci pod gruszą, aby uczyć ich prawd wiary i przygotowywać do Sakramentów Świętych. Dzisiaj grusza, z której pochodzą sadzonki, jest żywym świadkiem apostolskiej gorliwości bł. Karoliny jej wiary i miłości bliźniego. Drzewko to ma też upamiętniać ten niezwykły dzień i przypominać przyszłym pokoleniom o wartościach, które reprezentuje patronka szkoły.
Następnie wszyscy zgromadzeni udali się do budynku szkoły, gdzie miała miejsce dalsza część uroczystości. Najpierw głos zabrała pani Renata Rejman - dyrektor naszej szkoły, która powitała zgromadzonych gości. Podczas części oficjalnej miało miejsce uroczyste odczytanie aktu nadania imienia przez przewodniczącego Rady Gminy. Centralnym momentem wydarzenia było przekazanie sztandaru – symbolu tożsamości, tradycji i wspólnych wartości. Rodzice przekazali sztandar dyrekcji szkoły, która następnie powierzyła go przedstawicielom uczniów. Ten gest miał głęboko symboliczne znaczenie – przekazanie wartości młodemu pokoleniu, gotowemu je pielęgnować i strzec. Zgromadzeni goście poznali również rys historyczny szkolnictwa w Węgliskach, którego początki sięgają XX w. Następnie głos zabrali zaproszeni goście.
W dalszej części uczniowie zaprezentowali program artystyczny poświęcony życiu i postawie bł. Karoliny Kózkówny. Występ ten był nie tylko formą uczczenia patronki szkoły, ale również głębokim wyrazem duchowości i wartości, które reprezentuje. Wzruszające występy i poruszające piosenki, śpiewanie przy akompaniamencie zespołu muzycznego “Oves dei”, ukazały głębokie zrozumienie przesłania patronki i oddanie wartościom, które głosiła.
Uczestnicy uroczystości mogli również zwiedzić okolicznościową wystawę poświęconą bł. Karolinie Kózkównie, na której umieszczone zostały też prace uczniów, które powstawały podczas poznawania sylwetki patronki. Oficjalną część uroczystości zakończyły podziękowania skierowane do wszystkich, którzy przyczynili się do organizacji tego wydarzenia.
Wybór bł. Karoliny na patronkę szkoły to nie tylko hołd oddany jej postawie, ale także wskazanie młodemu pokoleniu kierunku, w którym warto podążać. Imię patronki i sztandar mają inspirować uczniów do życia w prawdzie, uczciwości oraz do pielęgnowania wartości rodzinnych i wspólnotowych. Wierzymy, że pamięć o błogosławionej Karolinie Kózkównie będzie dla nas wszystkich inspiracją do odwagi, wiary i troski o drugiego człowieka, a jej imię, które od dziś nosi nasza szkoła, będzie symbolem wspólnoty, zaangażowania i nieustającego dążenia do dobra.